Beagle to z natury łagodne psy. Jeśli je odpowiednio wychowamy, to nie powinniśmy szczególnie obawiać się o nasze bezpieczeństwo. Beagle, tak jak każda inna rasa, posiadają pewne charakterystyczne cechy wynikające z ich genetyki. Niektóre psy są stworzone do przebywania wśród ludzi, z innymi należy cierpliwie postępować, aby chciały współpracować. Na szczęście beagle zdecydowanie należą do tej pierwszej grupy.

Z tego artykułu dowiesz się, jakie usposobienie mają beagle – utwierdzisz się w przekonaniu, że są to łagodne i przyjazne zwierzęta.

Spis treści:

1. Agresja u zwierząt – co musisz wiedzieć?

2. Beagle w stosunku do ludzi

3. Beagle w stosunku do innych zwierząt

4. Beagle – najważniejsze zasady wychowania psa

Agresja u zwierząt – co musisz wiedzieć?

Agresywne zachowania to takie, których celem jest wyrządzenie komuś lub czemuś krzywdy. W niektórych przypadkach agresja może być słuszna, w innych zaś jest zupełnie nieodpowiednia i wynika głównie ze złego wychowania, traumatycznych doświadczeń lub zmian neurologicznych.

Zmiany neurologiczne

Do zmian neurologicznych, które mogą nagle zmienić zachowanie naszego psa, należą nowotwory, zapalenia i zatrucia. Poza takimi ciężkimi przypadkami zwierzę często wykazuje agresję wtedy, gdy czuje się zagrożone. Takie uczucie może towarzyszyć zwierzęciu podczas choroby czy odczuwania bólu. Pies nie jest wtedy w stanie się obronić i może być bardziej wyczulony na nieznajomych lub nieprzewidywalne zachowania opiekunów.

Agresywne zachowania mogą być również spowodowane utratą jakiegoś zmysłu – węchu, wzroku czy słuchu. Wtedy pies również będzie czuł się zagrożony.

Negatywne doświadczenia

Na agresywne zachowania zwierząt wpływ mają również negatywne doświadczenia z przeszłości. Przyczyniają się do tego między innymi pobyt w schronisku czy wpływ poprzednich właścicieli. Może być tak, że pies nie przebywał od najmłodszych lat w otoczeniu ludzi i innych zwierząt i okazuje agresję, ponieważ jego środowisko nagle uległo zmianie.

Zdarzają się również smutne przypadki zwierząt mających traumę po poprzednich właścicielach. Niektóre z nich mogły być bite i musiały się w jakiś sposób bronić. Wtedy agresja była jedynym zachowaniem przynoszącym oczekiwany skutek. Zwierzę nauczyło się wtedy, że atakując, osiąga swoje cele, a agresja stała się po prostu sposobem na komunikację z właścicielem.

Wychowanie

Czasem agresja jest skutkiem błędów właściciela. Nawet bardzo przyjazne psy, np. beagle, mogą stać się agresywne, jeśli zostaną wychowane w nieprawidłowy sposób.

Nie wolno ignorować agresywnych zachowań, takich jak gryzienie czy szczekanie. Dobrym nawykiem jest przerywanie zabawy i stanowcze upominanie za każde niepożądane zachowanie. Podsycanie takich zachowań jest najgorszym, co możemy zrobić. Takie zachowania u szczeniaka wydają się nieszkodliwe i często są lekceważone. Niestety u dorosłego osobnika zachowania wyuczone za młodu pozostają, a ugryzienia mogą stać się naprawdę niebezpieczne.

Agresja może wynikać również z niezaspokojenia potrzeb behawioralnych. U psów jest to głównie zrównoważone żywienie, bezpieczeństwo, aktywność fizyczna i stymulacja intelektualna. Ważna jest również potrzeba gryzienia i żucia. Bez zaspokojenia tych podstawowych potrzeb pies może zachowywać się niespokojne, a nawet agresywnie w stosunku do opiekunów.

Posiadanie potomstwa

Suki będące w ciąży oraz mające potomstwo często zachowują się inaczej niż zwykle. Pies, który chce obronić swoje szczeniaki, może zachowywać się agresywnie. To zachowanie zwykle mija, kiedy szczeniaki urosną i wystarczy to przeczekać.

Czasem suka może mieć ciążę urojoną, podczas której zachowuje się tak samo, jakby naprawdę spodziewała się potomstwa. Takie zachowanie może być męczące zarówno dla psa, jak i właściciela. Aby ustrzec siebie i zwierzę przed taką sytuacją, warto je wysterylizować.

Beagle w stosunku do ludzi

Beagle to psy stworzone do życia z ludźmi. Łatwo się je wychowuje i uczy posłuszeństwa. Są bardzo oddane swoim właścicielom. Szybko obdarzają zaufaniem nawet obce osoby, a pies, który ufa, nie zachowuje się agresywnie wobec ludzi.

Beagle kochają towarzystwo, a co za tym idzie – nie lubią samotności. Ta rasa nie jest dobrym wyborem dla osób, które większość dnia spędzają poza domem. Pies wtedy zaczyna się buntować i sprawiać problemy wychowawcze. Aby pupil był zadowolony, potrzebny jest co najmniej jeden długi spacer dziennie. Zalecamy trzymać zwierzaka na smyczy, ponieważ z racji swojego myśliwskiego charakteru, może skusić go pogoń za wywęszoną zdobyczą.

Beagle to bardzo żywiołowe psy. Zawsze mają pełno energii do zabawy. Lubią zaczepiać, podskakiwać czy podgryzać innych w celach zabawy. Trzeba zwracać na to uwagę, kiedy szczeniak jest mały i uspokajać takie zapędy, by pies nie posunął się w końcu za daleko.

Beagle w stosunku do innych zwierząt

Beagle z natury nie mają problemów z innymi zwierzętami w swoim otoczeniu – najczęściej wprost przeciwnie – kontakt z innymi zwierzętami to dla nich sama przyjemność. Są pozytywnie nastawione do poznawania i zabaw z innymi psami. Szczególnie dobrze dogadują się z osobnikami tej samej rasy, dlatego posiadanie dwóch beagli może być wspaniałym pomysłem, jeśli tylko mamy na to warunki. Beagle są również z reguły przyjazne wobec kotów, więc adoptowanie tych dwóch zwierząt nie powinno być problematyczne.

Najłatwiej oswoić psa z innymi zwierzętami, kiedy jest jeszcze szczeniakiem. Powinniśmy socjalizować szczeniaka z innymi pupilami, które nie są agresywne. Oczywiście zawsze powinniśmy mieć nadzór nad poznawaniem się, bo nigdy nie wiadomo, jak zareaguje dany pies.

Beagle – najważniejsze zasady wychowania psa

Wychowanie tej rasy nie jest jednak trudnym zadaniem, ponieważ beagle to bardzo oddane i inteligentne psy. Do szczęścia potrzebują przede wszystkim zaangażowania i czasu właściciela. Lubią uczyć się nowych sztuczek i dostawać za to nagrody. Aby pies nie zaczął psocić, musimy urozmaicać mu życie. Nie są to zwierzęta, które lubią rutynę. Potrzebują nowych doznań i wrażeń.

Wychowanie beagla wymaga przede wszystkim konsekwencji i pokazania dominacji. Psy te, pomimo oddania, lubią chodzić własnymi ścieżkami. Szczególnie wpływa na to fakt, że beagle to rasa myśliwska, która ma silny instynkt tropienia oraz chwytania ofiary. Aby psy były posłuszne, musimy poświęcić im sporo czasu i cierpliwości. Musimy pokazywać, że mamy dużą kontrolę. Na spacerach pies powinien iść blisko nas i to my decydujemy, dokąd idziemy oraz w jakim tempie. Ważne by zwierzę czuło, że to my je prowadzimy, a nie ono nas.

Niezbędne w wychowaniu jest również uczenie komend. Dzięki nim możemy panować nad instynktami psa i jego nieodpowiednim zachowaniem. Wytresowany pies nie ucieknie od nas na spacerze.

Dobrze jest socjalizować psa od początku. Przyzwyczajenie go do obecności innych zwierząt sprawi, że nie będzie ich traktował jak rywali i nie będzie zachowywał się w stosunku do nich agresywnie.